Paryż wybielony przez śnieg jest tłem historii przyjaźni, która wykracza poza chorobę i granice wieku.
To przyjaźń opowiedziana przez Oliviera Nakache’a i Érica Toledano w reżyserii filmu „Nietykalni”. Bohaterami są Philippe, paraplegiczny arystokrata, prawie całkowicie sparaliżowany i Driss, czarnoskóry chłopak pełny życia, energii i właściciel sporej ilości problemów.
Po zmianie kilku asystentów Driss będzie tym, który przejmie rolę rolę osobistego pielęgniarza Philippa. Wkrótce pomiędzy tymi dwoma narodzi się nić porozumienia, która będzie podstawą wyjątkowej i szczególnej przyjaźni, przyjaźni, która pozwoli Philippe’owi odnaleźć utracony spokój. W tej cudownej historii najbardziej uderzający jest fakt, że wydarzyła się naprawdę, o czym informują napisy końcowe. Prawdziwymi bohaterami są Abdel Yasmin Sellou i Philippe Pozzo di Borgo, odpowiednio „opiekun” i niepełnosprawny, który obecnie mieszka w Maroku, ponownie ożenił się i ma dwoje dzieci. Historię wyjątkowej przyjaźni opisał w książce zatytułowanej „Strażnik diabła”, którą Olivier Nakache i Éric Toledano zdołali zamienić w hity kinowe.
Co do Abdela, obecnie mieszka w Algierii i otworzył fermę kur i opowiedział swoją historię w książce pt. „Zmieniliście moje życie (Ed Salani)”.
————-
„Jest nie do zniesienia, próżny, dumny, brutalny, powierzchowny. Bez niego umarłbym z powodu rozkładu. Abdel traktował mnie nieugięcie, jakbym był noworodkiem. Uwolnił mnie, gdy byłem więźniem, ochronił, gdy byłem słaby. Rozśmieszył mnie, gdy byłem w rozsypce. On jest moim opiekuńczym diabłem …”